از ماست که برماست

بی توجهی به حفظ و نگهدار آثار باستانی و اسناد هویت کشور که در جای جای این مملکت پراکنده هستند اتفاقی است که دیگر در متولیان امر امری عادی شده و خیلی هم جای تعجب نیست که از گوشه و کنار کشور بشنویم که فلان اثر تاریخی و بهمان کتیبه تاریخی به علت بی توجهی مسولین از بین رفته یا درحال تخریب است . آثار باستانی که در ایران موجود است آنهم با این قدمت تاریخی و بااین تعداد فراوان قطعا اگر در کشورهای اروپایی بود قطعا و بدون شک نه تنها به نحوی چشمگیر و قابل توجه و تامل مورد مراقبت قرار میگرفت بلکه منبع سرشاری از درآمد بود که شاید نیازی به صادرات کالاهای دیگری همچون نفت و یا صنایع و هر چیز دیگر نبود اما متاسفانه در این ممکلت همه ما خواسته و ناخواسته بر شاخه نشسته و بن میبریم . عکس زیر جدیدترین نمونه این بی توجهی به آثار باستانی در کشورمان است که خبرگزاری ایسنا نیز آن را منعکس کرده ضمنا عکس زیر نیز از همین خبرگزاری گرفته شده (محض رعایت کپی رایت).

 

 

راست: کتیبه‌ی خارک پس از تخریب / چپ: کتیبه‌ی خارک در اسفندماه 13۸۶