همانطور که بارها خوانده و شنیده ایم ، ایران از دیرباز مورد هجوم اقوام و ملل گوناگون قرارداشته است . اکنون نیز همچون گذشته مورد هجوم است اما آنچه که اکنون درحال رخ دادن است با گذشته تفاوت بسیار دارد . در گذشته سطح آگاهی عمومی از بسیاری جریانات اندک بوده و تنها براثر محرکهای خاصی همچون فتوای مراجع تقلید یا قیام سردارانی که اکنون جزو افتخارات ملی ما هستند (اگرچه که شاید برخی مورد غضب و یا بی اعتنایی از سوی جریاناتی خاص قرارگرفته اند) اقدام به واکنش می نمودند اما اکنون سطح آگاهی عمومی به مراتب بالاتر و غیرقابل قیاس با گذشته است به گونه ای که واکنش مردم سریعتر و شدیدتر از دولت و برخی مقامات بلندمرتبه می باشد . مدتهاست که ایران به انحاء مختلف مورد هجمه دشمنان ریز و درشتی واقع شده که نیازمند هوشیاری و درایت و سرعت عمل در برخورد با آن میباشیم اما افسوس و صد افسوس که نه تنها این درایت و هوشیاری مشاهده نشده بلکه کندی اقدامات لازم باعث جری تر شدن دشمنان در مطالبات ناحقی شده که گفتن آن دل هر ایرانی را به درد می آورد . وقتی کشورک کوچکی همچون امارات ادعای مالکیت جزایر سه گانه ایران را سرمیدهد و وقتی نام خلیج همیشه فارس به خلیج یا خلیج عربی تغییر میابد و یا وقتی که سهم پنجاه درصدی ایران از دریای مازندران به ۲۵ درصد کاهش میابد نه تنها توقع و خواست عمومی آنست که با واکنش سریع و قاطع و هوشیارانه مسؤولین و مقامات بلندپایه کشور مواجه گردد اما نه تنها چنین نمی شود بلکه در کمال تعجب ، واکنش های منفعلانه و غیرمسؤولانه برخی از مقامات کشوری چاره ای جز انگشت به دهان ماندن مردم را رقم میزند . از قدیم گفته اند وقتی متولی حرمت امامزاده را نگاه نمیدارد چه انتظاری از دیگران میتوان داشت . اکنون هم چنین است وقتی ریاست محترم جمهور با اصرار و درخواست کتبی خواهان حضور در جلسه سران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس میشود و در برابر چشمان او برای بار چندم ادعای امارات تکرار میشود و رئیس محترم جمهور نیز هیچ واکنشی در برابر آن از خود نشان نمیدهد . وقتی در همین جلسه بر زیر آرمی که اقدام به جعل عنوان خلیج فارس به خلیج عربی نموده می نشیند و یا وقتی که سخن از سهم ۵۰ درصدی ایران از دریای مازندران میشود و مسؤولین امر به جای دفاع از این حق با زیاده خواهان همصدا میشوند و در کمال ناباوری ادعا می کنند که ایران از ابتدا هم سهم ۵۰ درصدی نداشته دیگر چه انتظاری میتوان داشت . چه توقعی می توان داشت که کشورکی همچون امارات مدعی خاک ایران زمین نباشد .

باشد که روزی فرارسد که مسؤولین از مردم عقب نیفتند و دوشادوش ملت بر حقانیت خواسته ملت پابفشارند .